Historię męskiej elegancji można rozpocząć od początku ludzkości po dziś dzień, jednak trudno odpowiedzieć na pytanie, jak mężczyzna powinien się ubierać. Odpowiadając można skupić się na genezie poszczególnych elementów garderoby, na kwestiach proporcji i harmonii barw czy też wyłącznie na tym co elegancki mężczyzna powinien mieć w szafie. My skupimy się na tym, po co i dlaczego konkretne elementy garderoby były tworzone i jak były noszone przez mężczyzn na przestrzeni ostatnich dwóch wieków.
Dziś dandysem nazywamy zazwyczaj człowieka ubranego na pokaz, pstrokato, otoczonego dodatkami które rzucają się oczy, zamiast harmonizować się z resztą.
Tymczasem to całkowite zaprzeczenie tego czym był dandyzm u podstaw, który podkreśla harmonię ciała oraz ubioru i nakazywał, by krawiec w niewidoczny dla oka sposób korygował niedoskonałości sylwetki. “Piękne harmonijne ubranie ma znikać na pięknym i harmonijnym człowieku.”
Jak mawiał Le Corbusier francuski architekt i ojciec modernizmu: “proporcje to najlepsza ozdoba budynku, nic nie kosztują inwestora tylko architekta.” Podobnie sprawa ma się z krawcem. Odpowiednie proporcje ciała, podkreślenie ramion, klatki piersiowej i talii sprawiają że nawet osoba o znacznych gabarytach w garniturze wygląda bardzo korzystnie.
Mężczyźni przyjęli za punkt wyjścia praktyczność stroju, który umożliwia swobodę ruchu, a który nie podąża za zmienną modą. Nie zmieniamy stroju tylko dlatego że jest znoszony podczas gdy wciąż dobrze się trzyma. Klasyczna moda męska zmienia się co pokolenie, podczas gdy damska co sezon.
Męskie krawiectwo nie ma nic wspólnego z modą, to rzemiosło, know-how, zestaw umiejętności technicznych.
W męskim krawiectwie nie szukamy oryginalnego wyglądu tylko odpowiednich rozwiązań, aby uzyskać klasyczny wygląd. Za pomocą kroju marynarki optymalnie odwzorowujemy idealną figurę, przy jednoczesnej swobodzie ruchów. Największym komplementem dla krawca stało się stwierdzenie, że marynarki nie czuję się na sobie.
Kreatywność krawca nie przejawia się w tworzeniu nowych wzorów i modeli ale w sposobie, w jaki rozwiązuje problemy kroju.
Męska sylwetka nie jest idealna i doskonała, jest więc istotna biegłość krawca w maskowaniu ni.doskonałości i podkreślaniu mocnych stron figury. To osoba i ciało zamawiającego są w centrum uwagi, zarówno w procesie szycia garderoby jak i podczas jej noszenia. W tym procesie znika krawiec,a za nim znika jego dzieło. Nie widzimy garnituru, widzimy pięknie ukształtowanego człowieka.